Γεννήθηκε στη Λίμνη Ευβοίας όπου έμεινε ως το 1949. Τελείωσε τις Γυμνασιακές του σπουδές στον Πειραιά και συνέχισε τις σπουδές του στην ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών των Αθηνών. Το 1953 σταμάτησε για λίγο τη ζωγραφική και τον τράβηξε η τέχνη του χορού. Το 1957 τελείωσε την Επαγγελματική Σχολή Χορού της Ραλλούς Μάνου, όπου και δίδαξε χορό μέχρι το 2002, ως καθηγητής του σύγχρονου Χορού, Μπαλέτο, χορούς της Αναγέννησης καθώς και Ελληνικούς χορούς. Από το 1983 ως το 2002 διετέλεσε Διευθυντής Σπουδών της Επαγγελματικής Σχολής της Ραλλούς Μάνου.

Έίχε κάνει μετεκπαίδευση στο χορό στο Λονδίνο και στη Νέα Υόρκη και έχει ταξιδέψει με το Ελληνικό Χορόδραμα της Ραλλούς Μάνου σε πολλές πρωτεύουσες, Ρώμη, Βόννη, Παρίσι, Λονδίνο, Λουμπλιάνα, Μόσχα, Λένιγκραντ, Βιλνιους , Σόφια, Κάιρο , Αλεξάνδρεια, στο Σιράζ της Περσέπολης στο Ιράν κ.λ.π. Χόρεψε ως σολίστ και πρώτος χορευτής στο εν λόγω Χορευτικό Συγκρότημα όπου και έγινε καλλιτεχνικός διευθυντής μετά το θάνατο της Ραλλούς Μάνου το 1988.

Διετέλεσε επί σειρά ετών καθηγητής στη Σχολή Θεάτρου Καρόλου Κούν , καθώς και στις Σχολές Χορού Δότας Σκοτεινιώτη στο Αγρίνιο και στις Κυρίας Κατσούλη στην Αθήνα. Με την συνάδερφο του Βούλα Μωραγιέμου είχαν ιδρύσει Σχολή Χορού στο Ναύπλιο όπου δίδαξε μέχρι το 1986. Από εκεί και έπειτα σε σύμπραξη με το Δήμο Λίμνης δίδαξε στη Λίμνη σύγχρονο χορό και μπαλέτο και ρυθμική σε νήπια μέχρι το 1992.

Έχει χορογραφήσει για το Ελληνικό Χορόδραμα, καθώς και για το Ελεύθερο Θέατρο Ειρήνη του Αριστοφάνη για το Θίασο της Ασπασίας Παπαθανασίου, Αχαρνής στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Αγρινίου, καθώς και στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, με σκηνοθέτη τον Μίνω Βολονάκη. Εκεί χορογράφησε την τραγωδία του Σοφοκλή Ηλέκτρα με την Άννα Συνοδινού στον επώνυμο ρόλο, όπως και τη Μήδεια του Ευριπίδη με την Μελίνα Μερκούρη. Επίσης τους Επιτρέποντες του Μενάνδρου με σκηνοθεσία του Μιχάλη Μπούχλη.

Για την ΕΡΤ το 1971-72 χορογράφησε την εκπομπή Κυριακή Χωρίς Σύννεφα με σκηνοθέτη τον Μιχάλη Παπανικολάου.

Εκτός από τον χορό ασχολήθηκε και με την σκηνογραφία και την ενδυματολογία. Έγινε βοηθός του ζωγράφου Σπύρου Βασιλείου και κατόπιν του Γιάννη Τσαρούχη. Έκανε σκηνικά και κοστούμια για το Ελληνικό Χορόδραμα στα έργα Κήπος της Εδέμ σε μουσική του Καρλ Ορφ, Ιστορίες στο Δειλινό σε μουσική του Μάνου Χατζηδάκη, Χρυσά Φτερά Ίκαρος του Βασίλη Δημητρίου καθώς και την χορογραφία τους.

Χορογράφησε επίσης τα σκηνικά και τα κοστούμια στην χορογραφία της Ραλλούς Μάνου Οιδίπους Άνθρωπος η οποία πρωτοπαρουσιάστηκε στην Επίδαυρο σε μουσική του Θόδωρου Αντωνίου.

Από το 1980 είναι μέλος της Διεθνούς Ενώσεως για την Λαϊκή Τέχνη (ΔΟΛΤ) Καθώς και στο CID (Διεθνές Συμβούλιο Χορού). Έχει ασχοληθεί από το 1965 με το Ελληνικό Παραδοσιακό ένδυμα και έχει μια από τις αρτιότερες και πληρέστερες συλλογές ενδυμασιών απ όλη σχεδόν την Ελλάδα, τις οποίες και θα εκθέσει στο Μουσείο Ελληνικής Παραδοσιακής Φορεσιάς που ετοιμάζει στο σπίτι που κληρονόμησε από τους γονείς του στη Λίμνη.

Το Φθινόπωρο του 1977 έχει κάνει Διάλεξη - παρουσίαση - με θέμα το παραδοσιακό ένδυμα στην Αγία Άννα Ευβοίας, στην αίθουσα των γραφείων του Θεάτρου Δώρα Στράτου όπως και το 2004 για τη φορεσιά της πατρίδος του Λίμνης. Το 1999 συνεργάστηκε με το Λύκειο Ελληνίδων Αθηνών για την έκθεση της παραδοσιακής φορεσιάς της Εύβοιας, στο χώρο εκθέσεών του στην οδό Δημοκρίτου 7 στο Κολωνάκι, όπου παρουσιάστηκαν φορεσιές από την συλλογή του.

Στο εντευκτήριο δε του Λυκείου των Ελληνίδων έκανε διάλεξη για τις φορεσιές της Βόρειας Εύβοιας τα δε κείμενα και η ενδυματολογική ευθύνη του ημερολογίου που εξέδωσε το Λύκειο Ελληνίδων το ίδιο έτος ήταν δικά του.

Από το 2002 και μετά την αποχώρησή του από τη διεύθυνση της Επαγγελματικής Σχολής Χορού και το Ελληνικό Χορόδραμα της Ραλλούς Μάνου και την συνταξιοδότησή του, επέστρεψε στην γενέτειρά του Λίμνη όπου ίδρυσε τον Πολιτιστικό Σύλλογο Παραδοσιακών χορών «το Λύμvι», για την ανάδειξη και προβολή της μουσικής, των τραγουδιών και των χορών της Λίμνης.